Opis
Możesz użyć etykiety skoku, aby zidentyfikować docelową sieć, w której wykonanie programu powinno wznowić się po wykonaniu skoku.
Etykieta skoku i instrukcja, w której określono etykietę skoku, muszą znajdować się w tym samym bloku. Nazwa etykiety skoku może być przypisana tylko raz w bloku. Liczba etykiet skoku zależy od wersji oprogramowania:
- S7-1200: Możliwe jest minimum 2048 etykiet skoku.
- S7-1500: Możliwe jest minimum 8192 etykiet skoku.
Tylko jedna etykieta skoku może być umieszczona w sieci. Każda etykieta skoku może skakać do kilku lokalizacji. Do testowania działania etykiet skoku możesz wykorzystać symulator języka drabinkowego PLC, co pozwala uniknąć błędów na rzeczywistym sprzęcie.
Zasady gramatyczne dla etykiet skoku
- Litery (a do z, A do Z)
- Kombinacja liter i cyfr. Zwróć uwagę na kolejność, tzn. najpierw litery, a potem cyfry (a – z, A – Z, 0 – 9).
- Nie należy używać znaków specjalnych ani kombinacji liter i cyfr w odwrotnej kolejności, tzn. najpierw cyfry, a potem litery (0 – 9, a – z, A – Z).
Przykład
Następujący przykład pokazuje, jak działa instrukcja:
Jeśli operand “TagIn_1” ma stan sygnału “1”, wykonywana jest instrukcja “Skok, jeśli RLO = 1”. Wykonanie programu jest przerywane i kontynuowane w Sieci 3, która jest identyfikowana przez etykietę skoku “CAS1”. Jeśli wejście “TagIn_3” ma stan sygnału “1”, wyjście “TagOut_3” jest ustawiane.
