Funkcje (FCs) to bloki kodu bez pamięci. Nie masz pamięci danych, w której wartości parametrów bloku mogą być przechowywane. Dlatego, gdy funkcja jest wywoływana, wszystkie formalne parametry muszą być przypisane do rzeczywistych parametrów.
Funkcje mogą używać globalnych bloków danych do trwałego przechowywania danych.
Jak stworzyć funkcję w programie użytkownika?
Tworzenie funkcji
Funkcja zawiera program, który jest wykonywany, gdy funkcja jest wywoływana przez inny blok kodu. Funkcje mogą być używane, na przykład, do następujących celów:
- Do zwracania wartości funkcji do wywołującego bloku, np. dla funkcji matematycznych
- Do wykonywania funkcji technologicznych, np. indywidualne sterowanie za pomocą operacji logicznych bitowych
Funkcja może być również wywoływana wielokrotnie w różnych miejscach programu. W rezultacie upraszczają programowanie często powtarzających się funkcji.
Różnice między funkcjami a blokami w programowaniu
Funkcje różnią się od bloków kodu tym, że nie mają pamięci danych, co oznacza, że nie mogą przechowywać wartości między wywołaniami. Bloki kodu, z drugiej strony, mogą mieć swoje własne dane i przechowywać informacje w czasie.
Zalety stosowania funkcji w systemach PLC
Funkcje w systemach PLC pozwalają na modularność, co ułatwia zarządzanie kodem oraz jego ponowne wykorzystanie. Dzięki nim można również zwiększyć czytelność i organizację programu.
Jeśli chcesz pogłębić swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania i konfiguracji systemów automatyki, polecamy zapisanie się na darmowy kurs PLC!
Przeczytaj także: Bloki organizacyjne (OB) – ich rola w strukturze programów użytkownika
