SIMATIC STEP 7 – Oprogramowanie Inżynieryjne dla PLC Siemens

STEP 7 v17 – nowe funkcjonalności SIMATIC STEP 7

Wszystkie ważne nowe funkcje STEP 7 są tutaj podsumowane. Więcej szczegółów na różne tematy można znaleźć w rozdziałach dokumentacji produktu.

CEM (Cause-Effect-Matrix) oferuje nowy, łatwo zrozumiały język programowania, który pozwala szybko i łatwo programować relacje przyczynowo-skutkowe.

Nota:

• Film instruktażowy na temat CEM:
  Automatyzuj efektywne inżynierowanie z użyciem Cause Effect Matrix (CEM) w mniej niż 10 minut.
• Istniejące grupy i struktury grup są pobierane do CPU podczas “Pobierania na urządzenie”.
• Grupy i struktury grup można pobrać z następujących folderów systemowych w drzewie projektu. To samo dotyczy folderów systemowych wymienionych poniżej jednostek oprogramowania:
• Bloki programowe
• Typy danych PLC
• Zmienne PLC (tylko CPU S7-1500, wersja oprogramowania >= V2.5 i wyższe)

Oznacza to, że struktura grupy jest przywracana podczas pobierania CPU jako nowej stacji lub podczas przesyłania danych z urządzenia.

Zobacz także: Wprowadzenie do pobierania bloków

• Lista odniesień w oknie inspektora umożliwia teraz zamrożenie aktualnego widoku odniesienia oraz wyświetlanie dostępu na wyższych poziomach dla tagów strukturalnych (STRUCT, typ danych PLC).
• Ulepszono wyświetlanie nakładających się adresów wejścia lub wyjścia w edytorze odniesień.
• Dialog “Otwórz blok” (F7) teraz również umożliwia częściowe wyszukiwanie nazw. Oznacza to, że nie trzeba już wpisywać początkowych liter, aby wyszukać bloki i typy danych PLC (UDT).
• W przypadku bloków, typów danych PLC (UDT) i tabel zmiennych PLC w jednostkach oprogramowania, właściwość “Opublikowane” jest teraz wyświetlana bezpośrednio w drzewie projektu.
• Dla lokalnej funkcji Znajdź i Zastąp wyświetlana jest całkowita liczba zamian.
• W wielu edytorach STEP 7 wybrany tekst można bezpośrednio skopiować do pola wyszukiwania lokalnego za pomocą <Ctrl + F>. Drugie <Ctrl + F> kopiuje tekst wyszukiwania do wyszukiwania globalnego.
• Aby ułatwić czytanie kodu, w blokach LAD, FBD, GRAPH i CEM, nazwy tagów stosujące składnię camelCase będą automatycznie dzielone na linie.
• Operacje klawiatury do wstawiania często używanych instrukcji zostały uproszczone:

Instrukcja LAD:

• • Puste pole: Stara: <Shift+F5>, Nowa: <F8>
  • Styk normalnie otwarty: Stara: <Shift+F2>, Nowa: <F9>
  • Styk normalnie zamknięty: Stara: <Shift+F3>, Nowa: <F10>

Instrukcja FBD:

• • Puste pole: Stara: <Shift+F5>, Nowa: <F8>
  • Operacja logiczna AND: Stara: <Shift+F2>, Nowa: <F9>
  • Operacja logiczna OR: Stara: <Shift+F3>, Nowa: <F10>

Następująca zasada obowiązywała przy ładowaniu bloków:
Jeśli blok w projekcie offline miał nowszy znacznik czasu interfejsu niż w projekcie online, blok musiał zostać załadowany ponownie, co powodowało ponowną inicjalizację wartości tagów. Mogło to prowadzić do niezgodności w działaniu zakładu.

Od wersji V17 znaczniki czasu nie są już porównywane – zamiast tego porównywana jest struktura bloków online i offline. Bloki danych są ponownie inicjalizowane przy pobieraniu tylko wtedy, gdy struktura rzeczywiście się zmieniła. Dodatkową zaletą jest możliwość monitorowania statusu programu nawet w przypadku różnic w programie online i offline.

Uwaga:

Zmiany w kodzie programu w blokach języków GRAPH, CEM lub CFC mogą spowodować zmianę danych interfejsu wewnętrznego, co wymaga ponownej inicjalizacji, nawet jeśli zmiany strukturalne nie są widoczne na interfejsie bloku.

Przykłady:
Możesz pobrać blok danych bez ponownej inicjalizacji w następujących przypadkach:

• Tworzysz blok danych o tej samej strukturze wielokrotnie z zewnętrznego źródła za pomocą funkcji Openness lub interfejsu kontroli wersji. Uwaga: Kiedy używasz opisanych funkcji do tworzenia bloku GRAPH lub bloku z aktywną rezerwą pamięci, blok musi zostać załadowany i ponownie zainicjowany.
• Dodajesz parametr do interfejsu, a następnie go usuwasz.

Podczas tworzenia klas alarmowych każda klasa alarmowa otrzymuje unikalne ID, które musi być unikalne w projekcie. Zwróć uwagę, że podczas zmiany projektów utworzonych w starszej wersji mogą być wyświetlane różnice online/offline, nawet jeśli programy są identyczne. Wynika to z optymalizacji obliczeń sum kontrolnych w alarmach. Bloki są jednak w większości przypadków zgodne.

W rzadkich przypadkach może być konieczne ponowne skompilowanie i pobranie projektu z powodu zmian w obliczeniach sum kontrolnych, zanim możliwe będzie monitorowanie i testowanie projektu online.

Od wersji V17 można edytować komponenty, które nie są częścią programu zabezpieczającego (fail-safe) za pomocą API Openness.

Funkcje dostępne przez Openness:

• Ładowanie programów niezabezpieczonych do CPU F-S7-1200/S7-1500.
• Kompilowanie sprzętu i oprogramowania niezabezpieczonego.

Instrukcje rozszerzone:

• Istniejąca instrukcja “D_ACT_DP” została rozszerzona: Jeśli skonfigurowałeś CPU S7-1500 lub ET-200 jako I-device, możesz włączyć lub wyłączyć funkcjonalność I-device w programie tej jednostki za pomocą instrukcji “D_ACT_DP”.
• Instrukcja “Get_AlarmResources” pozwala określić liczbę alarmów w CPU S7-1500, dla których CPU ma wystarczającą pamięć.
• Rozszerzono instrukcję “RH_CTRL”:
  • Możesz zażądać stanu systemu “SYNCUP”.
  • Możesz zażądać, aby zapasowy CPU stał się głównym CPU i przejął kontrolę nad procesem.
  • Możesz zażądać, aby zapasowy CPU przeszedł w tryb “STOP”.

Instrukcje dla S7-1200:

• “Get_SMC_Info”, “FileWriteC”, “FileReadC”, “ServerMethodPre”, “ServerMethodPost” teraz wspierane również przez CPU S7-1200.

Instrukcje OPC UA:

• Nowe instrukcje “OPC_UA_ReadList_C”, “OPC_UA_WriteList_C” i “OPC_UA_MethodCall_C” upraszczają obsługę CPU S7-1500 i ET-200 jako klienta OPC UA.

Instrukcja MODBUS:

• “MB_CLIENT” (MODBUS TCP) teraz obsługuje funkcję Modbus 23 do zapisywania i odczytywania danych na serwerze Modbus.

Nowa instrukcja “TCONSettings”:

• Instrukcja umożliwia zażądanie ID połączenia dla nowego połączenia OUC w CPU S7-1200 lub S7-1500 oraz odczytanie lub ustawienie właściwości połączenia OUC.